Listopad 1327 roku. Do znamienitego opactwa benedyktynów w północnych Włoszech przybywa uczony franciszkanin, Wilhelm z Baskerville, któremu towarzyszy uczeń i sekretarz, nowicjusz Adso z Melku. W klasztorze panuje ponury nastrój. Opat zwraca się do Wilhelma z prośbą o pomoc w rozwikłaniu zagadki tajemniczej śmierci jednego z mnichów. Sprawa jest nagląca, gdyż za kilka dni w opactwie ma się odbyć ważna debata teologiczna, w której wezmą udział dostojnicy kościelni, z wielkim inkwizytorem Bernardem Gui na czele. Tymczasem dochodzi do kolejnych morderstw. Przenikliwy Anglik orientuje się, że wyjaśnienia mrocznego sekretu należy szukać w klasztornej bibliotece. Bogaty księgozbiór, w którym nie brak dzieł uważanych za niebezpieczne, mieści się w salach tworzących labirynt. Intruz może tam łatwo zabłądzić, a nawet - jak krążą słuchy - postradać zmysły.Powieść ukazała się po raz pierwszy w 1980 roku. Jej sukces czytelniczy był wielkim zaskoczeniem dla teoretyków i krytyków literatury. Dziś Imię róży zalicza się powszechnie do arcydzieł XX wieku.

W ruinach opactwa Lindisfarne, na chłostanej przez morze i wiatr wyspie snuje się opowieść: Bjorn Stenskalle wspomina swoją służbę dla księcia Włodzimierza, wyprawę do legendarnego Miklagrodu, spotkanie z prawdziwym smokiem i śmiertelną intrygę, jaka stała się jego udziałem w mieście o dachach ze złota. Tymczasem na Lindisfarne przybywają goście - tajemniczy mnisi z dalekiej północy - a wraz z nimi w klasztorze pojawia się śmierć.

Paweł Wakuła zabiera Czytelnika w fascynującą podróż do świata wikingów, którzy nie tylko grabili i podbijali zachodnie ziemie, ale również aktywnie działali na Wschodzie. Tym razem Bjorn opowiada o swoich przygodach nad Dnieprem i Bosforem. W tej historii losy herosów znanych ze skandynawskich sag przeplatają się z prawdziwymi wydarzeniami i postaciami. Autor w mistrzowski sposób odtwarza klimat epoki i kreuje bohaterów, którzy nie lękają się zarówno stawić czoła wrogom, jak i spojrzeć w oczy smoka.