Czy zdarzyło wam się kiedyś spiec raka, czyli poczerwienieć ze wstydu? A może w dodatku zostaliście wyśmiani i marzyliście tylko o tym, by zapaść się pod ziemię, zniknąć? Jeśli tak, to koniecznie przeczytajcie tę książkę, bo to też wasza historia. Jeśli nie - tym bardziej ją przeczytajcie, by zrozumieć, jak boli kpina i szyderczy śmiech. I pamiętajcie, nigdy nie wiadomo, kiedy role się odwrócą.

Z drugiej strony, gdyby nie towarzyska wpadka, Zbynio pewnie nie zaprzyjaźniłby się z Brygidą, nie nauczyłby się tak dobrze ukrywać, ale i żonglować. Nie uwierzyłby w siebie i nie dostrzegł, jaki ładny jest kolor czerwony. A także nie nabrałby dystansu do samego siebie.

To piękna bajka o wstydzie i jego pokonywaniu, o sile przyjaźni, dorastaniu i powoli nabieranej pewności siebie. A także o sile śmiechu, tego serdecznego, nie złośliwego. Bo - szczerze mówiąc - jak tu się nie śmiać, gdy mały kameleon ląduje w torcie?

Dużo śmiechu, uśmiechu i dobrych recept na życie przynosi ta historia kameleona i różnych odcieni jego czerwieni.

Każdy człowiek doświadcza całego spektrum rozmaitych uczuć. Ale żeby nauczył się je rozpoznawać, nazywać, a co więcej, radzić sobie z nimi (!), już jako dziecko powinien coś na ich temat wiedzieć. Skąd się bierze to, co czuję? Dlaczego tak się czuję? A dlaczego akurat dziś, a nie wczoraj? A co, jeśli wcale nie chcę tak się czuć? No cóż... czego się Kasia za młodu nie nauczy w kwestii rozpoznawania własnych uczuć, tego dorosła Katarzyna nie będzie umiała. I właśnie dlatego tak ważne jest, żeby rozmawiać z dziećmi o uczuciach. Ta książka może być świetnym narzędziem do rozpoczęcia takiej rozmowy.