Mur berliński upadł 28 lat temu, jednak Europa nadal pozostaje podzielona. Cokolwiek wydarzyło się po roku 1989, Zachód pozostał Zachodem, a Wschód Wschodem. Pasażerowie tanich linii lotniczych kursują w obu kierunkach w jasno określonym celu: Wschód to doskonałe miejsce, by zorganizować wieczór kawalerski, Zachód - by znaleźć pracę. Otaczają nas karykatury: polski hydraulik straszy ze stron zachodnich tabloidów, opiniotwórcze miesięczniki roztaczają widmo "nowej zimnej wojny", magazyny lajfstajlowe zaś poszukują "drugiego Berlina" dla hipsterów. Agata Pyzik występuje przeciwko takim stereotypom, przypatruje się przeszłości i współczesności, aby odkryć sekretną historię Europy Wschodniej oraz jej bolesnych związków z Zachodem. Masowa emigracja i kapitalizm, postpunk i obsesyjne zainteresowanie blokiem wschodnim wywiedzione z twórczości Davida Bowiego, orientalizm i "samokolonizacja", potencjał wolnościowy socrealizmu, szanse na stworzenie nowego, niezachodniego modelu nowoczesności, a także pozycja Europy Wschodniej we współczesnych trendach wskrzeszania "idei komunizmu" - wszystkie te zjawiska (i wiele innych) pojawiają się w tej książce w całej złożoności. W ich opisie autorka rezygnuje zarówno ze łzawej nostalgii za "starymi, dobrymi czasami", jak również z rozpaczliwego pragnienia, by stać się "takim jak Zachód". Tym samym odświeża ideę wciąż możliwej Innej Europy.

Michael Neubiner opuścił dom w Łanach jako młody chłopiec, chcąc znaleźć szczęście w mieście. Zdobywa tytuł mistrza cechu piekarzy, bierze za żonę córkę znanego potentata, wiedzie na pozór szczęśliwe życie w Kołomyi, jednak w sercu wciąż czuje niepokój. Czy tajemnice, które skrywa wyjdą kiedyś na jaw? Kim jest i dlaczego przez lata nie ma kontaktu z rodziną? Bohaterowie próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości i znaleźć odpowiedź na pytanie kim są. Mieszanka narodowości we Lwowie, walki o władzę i ruchy niepodległościowe sprawiają, że ktoś kto jednego dnia piastuje najwyższe urzędy, kolejnego ukrywa się, by nie paść ofiarą niezadowolonej z tego faktu społeczności. Najgorsze jednak są wyrzuty sumienia, które stawiają pytanie już nie tylko o narodowość, ale przede wszystkim o człowieczeństwo.To opowieść o codziennym życiu, narodzinach i śmierci, radościach i smutkach, a także próbie odnalezienia własnej tożsamości, o którą niełatwo w społeczeństwie wielonarodowościowym, na terenach, gdzie kilka mocarstw ściera się o władzę. To opowieść o lokalnych obyczajach, budowaniu z niczego, problemach zwykłych, a zarazem wyjątkowych ludzi. Wreszcie to opowieść o uczuciach, relacjach międzyludzkich i wstydliwych tajemnicach.

Poniemieckie to błyskotliwa opowieść o losach domów, cmentarzy i rzeczy, od szaf po oleodruki. Karolina Kuszyk - sama "wychowana na poniemieckim" - tropi ślady, wczytuje się we wspomnienia osadników i przesiedleńców, a przede wszystkim rozmawia - z przedstawicielami trzech pokoleń ludzi mieszkających w poniemieckich domach i korzystających z poniemieckich przedmiotów, ze zbieraczami i kolekcjonerami, z poszukiwaczami niemieckich skarbów, z regionalistami z ziem zachodnich i północnych odkrywającymi przedwojenną historię swoich małych ojczyzn. I zadaje pytania. Czym są dla nas poniemieckie rzeczy? Wdzięcznymi, lecz niewiele mówiącymi gadżetami w rodzaju obrazka z Aniołem Stróżem przeprowadzającym dzieci przez kładkę nad przepaścią? Obcymi śmieciami, na których rodzice i dziadkowie musieli się urządzać, bo nie mieli innego wyjścia? Jak bardzo dom poniemiecki musiał się napracować, żeby zasłużyć na miano polskiego? A co się stało z niemieckimi cmentarzami na ziemiach przyłączonych do Polski w 1945 roku?Opowiadając o tym, jak biografie poniemieckich domów, rzeczy i cmentarzy splatały się z losami ich polskich spadkobierców od powojnia po współczesność, autorka zastanawia się także, czym jest dziś polskość i ile obcości potrafimy znieść w tym, co określamy mianem własnego.